Yalancı bahar , Fırtına

 ohhhhh misss gibi tertemiz ve 15 derece hava .

Sen gelirsinde , bende sonuna kadar ciğerlerime seni çekmezmiyim . Eminim tüm Bursalılar kendilerini Mudanyaya atmışlardır . değişmeyen bir kış klasiği .

Ben ise 1 gün önceden plan ve rezervasyonumu yapmıştım bile .

Uzun zamandır hep dilimizdeydi at binme . Bir türlü fırsat bulamadık  yada nereye gideceğimizi tam olarak bilemedik .

Sonunda bir şekilde ulaşabildiğim Doğuşlu binicilik klübü . 

Doğayla iç içe Bursa İstanbul yolu üzerinde Dürdane rampasında.

Hava şartlarından dolayı kapalı alanda dolaşmak zorunda kaldık . Eminim baharda çok daha keyiflidir.

Dekorasyona çok önem vermemişler aslında, minik detaylar var sadece .

Kahvaltısıda çok zengin değildi .Anne poğaçası ve keki vardı sanırım bir tek onu sevdim .

Lakin aile şirketi olmasından kaynaklı insanların yaklaşımı oldukça sıcak , samimi .

Fırtına ve ben . yeni tanıştım onunla çok güzel ama
Tok,benim tabirimle kaskın yan duruşunada hasta oldum :) takmayı becerememişim . Galiba biraz küçüktü .
(fotoğrafa tekrar dönüp baktımda bu nasıl şaşkın bir ifadedir böyle bildiğin mutluluk sarhoşu hihihihi çok komik ama )

Birde VADİ vardı . Simsiyah güçlü kasları olan çok gözgöze geldik onunla ve dayanamayıp onuda mıncıklamaya gittim .Şöylede bir gerçek var , eğitim vermeye çalışmalarını dikkate alamadım pek . Tek amacım onları sevmekti . Manej alanına girdiğim andan itibaren bu daracık yerde sürekli aynı tempoda yavaş ve sakince tur atmaları onların hayatlarından mutlu olup olmadığını düşündürdü bana :(  bence sıkılıyorlardır . Sürekli aynı hareketler . Onlar özgür hayvanlar değilmi ? Bunları düşünmekten ,komutmuş dizginmiş pek konsantre olamadım . Ama eminim bir atım olsa onunla dağlarda özgürce dolaşmak çook ama çokk keyifli olucaktır. 
Ehhh nede olsa demir at tutkunuyum .

Apar topar üzerime geçirdiklerim ,  binicilik kıyafetleriyle alakasız  oldu ama benim için çokta mühim değil .Hoşş taytını giyen gelmiş kısmana dahil oldum lakin .

Sweatimi anımsayanlar olabilir belki, yine  bir geridönüşüm projesiydi kendileri detaylar için Tıktık .

 Fıstık , Çapkın

ve diğer arkadaşlar .

son olarak onlarıda sevip ayrıldık .

Şaka gibi bir an.
Ve Türkiyede bir ilk yine Bursa'dan :)

Dağ yoluna şehir merkezinden geçerek çıkınca  , tophane civarındaki Bursa kalesi surlarının  Saltanat kapısının önünde duran bu bıyıklı amcayı heykel zanneden ey sevgili Mucize Adam . Onu inandırabilmek için arabadan atlayıp fotofrafını çekmek için amcadan gülümsemesini rica ettim amma , hiç taviz vermedi kendisi . Sanırım yeni bir uygulama . Çok hoş yinede

Bu güzel havada şehre kuşbakışı yapılmadan , kahve faslı olmadan gün bitirilirmi ?

Bahara az kaldı . Gerçi birkaç gün sonra yine ciddi soğuklar gelicekmiş ama ben bu güneşi iliklerime depoladım bir süre idare ederim .

Güzel , bereketli  ve istediklerimize bir adım daha yaklaşacağımız bir hafta olması dileğiyle .