4 günlük kölelik bitti.
Bugün eşimin sayesinde azad oldum hastalıktan.
Hafif çiseleyen yağmur altında keyifli bir yürüyüş yaptık.
Yol boyunca hergün geçtiğimiz anları kareledim. Ne kadar tarihin içinde olduğumuzu , içiçe yaşadığımızı birkez daha farkettim. Bir yandan yenileşmeye inatla direnen eski evlerin çırpınışlarını gördüm. İnsanların geçmişi yok etmek için verdiği çabayı, gerek taş köprüye yazılmış yazıda gerekse reklam uğruna tarihi kirleten afişlerde . Birde Mevlana Celaleddin Rumi'nin torunu olan Devlet Hatun türbesinin semtimde olduğunu.
Aslında öyle çok kareler vardıki. Öncelikle yağmur vede insanların uzaylıymışım gibi bakışları engel oldu fotoğraflara. Sanki hergün önünden geçipte tarihi yok saymaktı normal olan. Benim yaptığım gibi kafanı kaldırıpta bakmak ve o anı pusla yağmurla harmanlayıp ölümsüzleştirmekti garibi..
Ne acı....
Yine kendime verdiğim sözü tutamadım.(söz konusu kitap olunca..)
Sabah müzik dinlemek için Mercan dede seçmişken , sonrasında Mevlena ve Şems'in aşkından bahsetmişken,
yürüyüş esnasında Mevlana'nın torununun türbesini ziyaret etmişken , kitapçının önünden geçilir ve şimdi o
kitap görülürde nasıl alınmaz. Ya diğeri bakarmısınız güzelliğine..
Anlaşılan bugün maneviyat ve huzur tavan yaptı. Gerçek olan birşey var.
3 yorum:
Çok keyif aldım. doyamadım fotoğraflara.
Bende çekmeye:))
Sevgili ''Zeynebin evi'' ve ''Örgü Çantam'' o canımmm yorumlarınızı okudum fakat yayınlarken bi problem oldu çözemediğim. O yüzden yayınlayamadım. Seviyorum sizleri:))
Ben de yorum yapayım!