28 Aralık 2012 Cuma

Süprizleri seven , sevmeyen



Bizim hikayemiz bundan 75 gün önce başladı .
Hamileliğin 38+2. günü . Beklemedeyiz o oohhhh daha çokkk zamanımız var 
Hernekadar biz henüz hazır olmasakta Aras oğlan çokktan hazırlıklarını tamamlamış yola çıkmış bile .
Hoşş hazır nasıl olunur bilemedim bu hususta . 
Şükürki dünyaya gelen çıplağı giydirecek kadar birkaç şey toparlamıştık .
Süprizleri seven anne , sevmeyen bir baba hiç farketmez her ikiside şokta 
Gecenin 4 ünde ve uykusuz geçen 4 gecenin sonunda bundan daha muhteşem bir poz olamazdı .


 Benim gibi son ana kadar çalışan bir anne iseniz muhakkakki 35. hafta itibariyle maddi , manevi fiziken ve ruhen hazır olmakta fayda olduğunu düşünmekteyim .
Sonrasında bir lohusa tacım bile yok diye hayıflanır durursunuz en basitinden  :)


Bugüne kadar buralarda nacizane kimseyi inciltmemek adına yorumlarıma ,eleştirilerime oldukça dikkat etmişimdir . Lakin bu konuda malesef kendimi tutamayacağım . Benim canım yandı başkalarınında canı yanmasın .Hastanemiz Medicabil hastanesiydi. Biliyorum şans çok önemli bir faktör bu konuda ama yinede bu kadarmı bahtsızlık üst üste gelir .
Tüm samimiyetimle söylüyorum , mümkünse yakınından geçmeyin .Tüm eş dost hısım akrabayıda uyarın . Bu kadarı kâfidir  fazla detay yapmıyacağım. Yinede öğrenmek istediğiniz birşeyvar ise mail atabilirsiniz.
Bu kısım işin kötü kısmıydı . En mucizevi yanı ise şu yukardaki kırmızı minik surat .

Gelelim işin süs püs kısmına 
Hediyelikleri ve ikramlıkları şurdaki yazımda
Anne bebek hastane pike takımlarınada şurdaki yazımdan görebilirsiniz.
Oda süslemelerim malesef tamamlanamadı . Pelur ponponlarla donatıcaktım herbiryanı , fotoğraf çekiminide gerçekleştiremedik . Neyapalım sağlık olsun .
 Eeee tabiki herzamanki gibi istediğimi bulamayınca Hastane elbiselerimide kendim dikmek zorunda kaldım .

 Ekru renkte olan elbise penye ,pamuklu dantelden oluşuyor .
Sabahlıkta ise poları tercih ettim soğuk günleri düşünerek .

Kocagöbişin en büyük avantajı kalıpsız dümdüz bir kesimle harika elbiselere kavuşmaktı sanırım .

Sıcak olma ihtimaline karşıda bebek ürünlerinde kullandığım pamuklu kumaştan süslerimize hakim olan renklerden herzaman rahatlıkla kullanabileceğim elbiseyi diktim .

Minik detaylar önemli .

Son olarakta kapı süsü.
 Oğluma ilk aldığım ayakkabı , daha doğrusu ona aldığım  ilk hediye.
Babamızın yıllar öncesinden işli önlüğüde kattı  ponponların arasına . Maneviyatıda katmak lazım ama değilmi?


 Oğluşumun hastane çıkış kıyafeti .

 Onca bavul hazırlıyoruz ya ; kendi adıma konuşayım olduğu gibi geri geldiler . 1 gece kaldığımız hastanede sadece makyaj malzemelerimi , elbiselerimi kullandım . Bebişin çantası daha önemliymiş .
Çantanın detayları için şurdaki yazımdan faydalanabilirsiniz.
Atölye tekrar faliyete geçti . İlk ürünlerin detayları ATÖLYEMANİA 'da

Yılın bu son haftasonu layıkıyla güzel geçer umarım .

24 Aralık 2012 Pazartesi

Şu Sıralar

Şu  sıralar Aras Oğlan ve ben alnımızın akıyla geride bıraktığımız mevlüdümüzün tatlı rehaveti içindeyiz.
Yine oldukça yoğun geçiyor günlerimiz .
Tekrar çalışmaya başlamam sebebi ile artık akrep yelkovan olduğundan dahada hızlı kovalıyorlar birbirlerini .
Paylaşılacak çok şey birikti demiştim , lakin fırsat yaratamadıklarımdan blogumda yazı yazmak .
Bizim küçük beyimizde pek bir ilgi bekler tüm bebişlerin istediği gibi  .
Durum böyle olunca artık gündemimiz tümüyle değişti .



160  tane çiçeğin arasında kalmış bir böcek 
ve kızgın öfkeli küçük bey . Tüm gün boyunca kaşlar çatılı karşıladı misafirlerimizi bizim çirkin ördek yavrusu .
Şimdilik bizden haberler böyle .
Umarım kısa süre sonra tekrar aranızda olucağım . 
Herkeze iyi bir hafta diliyorum 


5 Aralık 2012 Çarşamba

Uzun yol


Oldukça uzun zaman oldu ama dimi??
Yazmak hiç bu kadar zor olmamıştı , yaşamanın yanında .
Tarifsiz ,tek bir odak noktalı .

 

Nokta ki küçücük , minicik


Bu hikaye uzunmu ?? kısamı ?? 
önemli olanın bu olmadığı ,
bi ne yapıcağını bilememe durumu .
Uykusuz gecelerin en güzel sonu , yada başlangıcı.
Bu hikaye Aras oğlanın hikayesi .


52 günlük bir can  , hayata sımsıkı tutunan .



Alışmaya çalıştığım yeni hayatım .
Mucizem , nokta dudaklım ,hıkhık kuşum , süt kuzum .
En güzel hikayem .
Seni yazmaya , okumaya , yaşamaya doyamıyacağım şu kısacık an itibariyle besbelli .
Anlatılacak , paylaşılacak çok şey biriktirdim . 
Umuyorumki artık buralardayım . 
Bu arada arayan , ziyaret eden gönülden yanımda olan herkese kocaman teşekkürler .
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...